W poprzednim artykule :"Poczucie pewności siebie - jak poprawić? Kilka rad na początek" pisałam o psychologicznych aspektach samooceny. Dziś - kilka słów o pewności siebie z perspektywy sensoryczno-motorycznej.
Odpowiedź znaleźć można obserwując już kilkuletnie dzieci - jeśli borykają się z którymś z problemów:
Czy rozwój ruchowy, rozwój integracji sensorycznej i koordynacji, wreszcie rozwój mowy -
mogą mieć związek z samooceną?
Odpowiedź znaleźć można obserwując już kilkuletnie dzieci - jeśli borykają się z którymś z problemów:
- wadami wymowy,
- opóźnionym rozwojem mowy,
- niezgrabnością ruchową
- problemami z koncentracją uwagi
- obniżonym napięciem mięśniowym
- niepewnością grawitacyjną i lękami wysokości
- problemami z grafomotoryką (kolorowaniem, wycinaniem, pisaniem itp.)
- problemami z koordynacją
wówczas zdarza się, że towarzyszy im również obniżona samoocena.
![]() |
Brak pewności siebie - jak temu zaradzić? |
Jak temu zaradzić?
Dodać do doby jeszcze godzinę lub dwie i poświęcić je dziecku. Żarty żartami ale bez czasu oddanego dziecku trudno będzie o poprawę.
Na początek - rozmowy, dużo rozmów, które pomogą rozpoznać przyczynę i podpowiedzą kierunki wsparcia emocjonalnego ( o tym osobno).
Potem trening, najlepiej ogólnorozwojowy, obejmujący:
- rozwój świadomości ciała (nie tylko tego, że mam ręce i nogi ale także tego, czy potrafię z zamkniętymi oczami dotknąć - na przykład - prawą piętą lewego kolana, palcem wskazującym do czubka nosa i kciukiem do każdego palca jednej i drugiej dłoni na wyrywki, bez patrzenia),
- rozwój orientacji w przestrzeni (może zaskakiwać ale świadomość chronologii wydarzeń, w tym biegłość w określeniach dotyczących czasu / wczoraj, jutro, pojutrze, przedwczoraj, za dwa dni, trzy dni temu itp./ ma źródło w orientacji przestrzennej - na historii nie przez przypadek rysowaliśmy kiedyś przestrzenną oś czasu na ocenę :) - oczywiście wszystko zależy od wieku dziecka - inaczej pracujemy z 3-latkiem, inaczej z 8-latkiem,
- kontrolę postawy, równowagę statyczną i dynamiczną, stabilizację centralną (od razu powiem: dzieci, które nie raczkowały należy wziąć szczególnie pod lupę w tym względzie),
- koordynację ruchową - w tym sprawność w zakresie ruchu kierunkowego: góra - dół, przód - tył, prawo-lewo, dookoła własnej osi wraz z treningiem przekraczania linii środkowej ciała,
- motorykę precyzyjną - w tym grafomotorykę (sprawności manualne, pisanie, rysowanie i inne) oraz motorykę oralną (trening mięśni twarzowych i domykania ust, naukę dorosłego połykania z zamkniętą buzią, artykulację),
- współpracę obu półkul mózgowych - tzw. integrację bilateralną (integrację synchroniczną półkul),
- praksję tj. umiejętność planowania ruchu, monitorowania ruchu, kontroli błędów i korekty tych błędów > ćwicząc praksję - ćwiczymy pamięć sekwencyjną (niezbędną do rozwoju mowy),
- wreszcie mowę - w każdym jej aspekcie, także funkcje poznawcze oraz sensoryczne ( o integracji sensorycznej i jej wpływie na samoocenę w osobnym artykule).
W zdrowym ciele - zdrowy duch - jak zwykło się mawiać. I takie są fakty: nasza kondycja fizyczna wpływa na psychiczną, a ogólna sprawność na pewność siebie. Jeśli dziecko boryka się z niską samooceną - warto, poza aspektami psychologicznymi, o których pisałam, pomóc mu z pracą nad ciałem.
Jeśli potrzebna pomoc - pomagam, w rozpoznaniu przyczyn i terapii. Oferuję spotkania stacjonarne i sesje korespondencyjne. Więcej w zakładce O mnie. Zapraszam do kontaktu.
Komentarze
Prześlij komentarz