Z tego artykułu dowiesz się, co można zrobić gdy pojawia się u dziecka podejrzenie Zespołu Aspergera. Prawdopodobnie doświadcza ono trudności w kontaktach społecznych, miewa problemy z wyrażaniem emocji, wykazuje nietypowe rutynowe zachowania, zawężone specjalistyczne zainteresowania, trudności z empatią i dostosowaniem do reguł, szczególnie grupowych.
Nowe kryteria klasyfikacji chorób ICD-11 wprowadzone przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) zastępują dotychczasowe ICD-10. Z perspektywy orzecznictwa zmiana dotyczy głównie zaprzestania określenia Zespół Aspergera na rzecz "Zaburzeń ze spektrum autyzmu" i kategoryzacji według następujących symboli:
6A02 Zaburzenia ze spektrum autyzmu
6A02.0 Zaburzenie ze spektrum autyzmu bez upośledzenia rozwoju intelektualnego i z łagodnym upośledzeniem lub bez upośledzenia funkcjonalnego języka
6A02.1 Zaburzenie ze spektrum autyzmu z upośledzeniem rozwoju intelektualnego i z łagodnym upośledzeniem lub bez upośledzenia funkcjonalnego języka
6A02.2 Zaburzenie ze spektrum autyzmu bez upośledzenia rozwoju intelektualnego i z upośledzonym językiem funkcjonalnym
6A02.3 Zaburzenie ze spektrum autyzmu z upośledzeniem rozwoju intelektualnego i z upośledzonym językiem funkcjonalnym
6A02.4 Zaburzenie ze spektrum autyzmu bez upośledzenia rozwoju intelektualnego i z brakiem języka funkcjonalnego
6A02.5 Zaburzenie ze spektrum autyzmu z upośledzeniem rozwoju intelektualnego i z brakiem języka funkcjonalnego
6A02.6 Inne zaburzenia ze spektrum autyzmu
6A02.7 Zaburzenie ze spektrum autyzmu, nieokreślone
W praktyce prawdopodobnie nadal pozostanie Zespół Aspergera - nie zniknie tylko dlatego, że nie ma go bezpośrednio w klasyfikacji. Przyjęło się mówić, że Zespół Aspergera to "łagodniejsza" forma autyzmu - wiąże się szczególnie z brakiem upośledzenia rozwoju intelektualnego i znajomością języka. Istotą - w kwestii mowy - jest trudność w komunikacji, w porozumieniu z drugim człowiekiem, nie w odmianach, koniugacjach czy objętości słownika.
Są dwie opcje, z których warto skorzystać równolegle:
Nowe kryteria klasyfikacji chorób ICD-11 wprowadzone przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) zastępują dotychczasowe ICD-10. Z perspektywy orzecznictwa zmiana dotyczy głównie zaprzestania określenia Zespół Aspergera na rzecz "Zaburzeń ze spektrum autyzmu" i kategoryzacji według następujących symboli:
6A02 Zaburzenia ze spektrum autyzmu
6A02.0 Zaburzenie ze spektrum autyzmu bez upośledzenia rozwoju intelektualnego i z łagodnym upośledzeniem lub bez upośledzenia funkcjonalnego języka
6A02.1 Zaburzenie ze spektrum autyzmu z upośledzeniem rozwoju intelektualnego i z łagodnym upośledzeniem lub bez upośledzenia funkcjonalnego języka
6A02.2 Zaburzenie ze spektrum autyzmu bez upośledzenia rozwoju intelektualnego i z upośledzonym językiem funkcjonalnym
6A02.3 Zaburzenie ze spektrum autyzmu z upośledzeniem rozwoju intelektualnego i z upośledzonym językiem funkcjonalnym
6A02.4 Zaburzenie ze spektrum autyzmu bez upośledzenia rozwoju intelektualnego i z brakiem języka funkcjonalnego
6A02.5 Zaburzenie ze spektrum autyzmu z upośledzeniem rozwoju intelektualnego i z brakiem języka funkcjonalnego
6A02.6 Inne zaburzenia ze spektrum autyzmu
6A02.7 Zaburzenie ze spektrum autyzmu, nieokreślone
W praktyce prawdopodobnie nadal pozostanie Zespół Aspergera - nie zniknie tylko dlatego, że nie ma go bezpośrednio w klasyfikacji. Przyjęło się mówić, że Zespół Aspergera to "łagodniejsza" forma autyzmu - wiąże się szczególnie z brakiem upośledzenia rozwoju intelektualnego i znajomością języka. Istotą - w kwestii mowy - jest trudność w komunikacji, w porozumieniu z drugim człowiekiem, nie w odmianach, koniugacjach czy objętości słownika.
Co dalej? - gdy podejrzewamy Zespół Aspergera?
Są dwie opcje, z których warto skorzystać równolegle:
- poszerzyć diagnostykę (poszukać wsparcia u specjalistów, którzy pomogą bardziej precyzyjnie przyjrzeć się nad jakimi obszarami rozwoju trzeba popracować oraz pomogą w terapii)
- rozpocząć ćwiczenia w domu, od razu:
Jakie są ćwiczenia na Zespół Aspergera?
![]() |
Zespół Aspergera - ćwiczenia - grafika: psycholog-logopeda.org.pl |
Grafika przedstawia obszary, nad którymi warto pracować codziennie, wplatając ćwiczenia w różne czynności. Charakter ćwiczeń dostosowujemy do wieku dziecka. I tak na przykład z trzylatkiem - ćwiczeniem wspólnego pola uwagi może być turlanie do siebie nawzajem piłki, z pięciolatkiem: rysowanie wspólnego rysunku (naprzemiennie: "raz ty - raz ja"). Ćwiczeniem rozpoznawania emocji u innych osób może być (u przedszkolaka) - rozmowa o innych dzieciach na placu zabaw lub (u starszego dziecka) wspólne oglądanie filmu i rozwijanie nawyku komentowania przeżyć bohaterów. Chodzi o to, by terapię wpleść w codzienność - by nie była jedynie godziną w tygodniu w poradni - ale stylem życia.
Zapraszam do kontaktu.
Zapraszam do kontaktu.
Komentarze
Prześlij komentarz