Wieczorne rytuały - jak je wykorzystać w terapii mowy?

   Wieczorne rytuały, ich powtarzalność i towarzysząca kojąca atmosfera, pomagają dzieciom zasnąć. Mycie zębów, ubieranie piżamki, czytanie książeczki i inne spokojne czynności mogą wesprzeć także postępy terapeutyczne.

Jak je wykorzystać w tym celu? - kilka sugestii:

MYCIE ZĘBÓW:

• warto kupić dziecku dwie szczoteczki i oferować mu możliwość wyboru - częste doświadczanie możliwości wyboru rozwija w dziecku poczucie decyzyjności i sprawstwa, pomaga także radzić sobie z uporem (zmniejsza ilość sytuacji konfliktowych),
• ćwiczenie praksji tj. planowania czynności ruchowych i pamięci sekwencyjnej - omawiamy wspólnie co po czym będziemy wykonywać typu: odkręcenie kranu, nałożenie pasty itd.
• podczas szorowania możemy wplatać naukę orientacji w przestrzeni jamy ustnej: przypomnieć co to jest podniebienie i gdzie się znajduje, opowiedzieć o prawidłowym ułożeniu języka gdy "on odpoczywa" (tzw. pozycja spoczynkowa: wertykalno-horyzontalna - język szeroki, "przyklejony" do podniebienia, czubek za górnymi zębami siecznymi) - jest to ważne zwłaszcza u dzieci ćwiczących pionizację języka i poprawną wymowę głosek T, D, N, L oraz K i G, a także u dzieci z tendencją do buzi otwartej i spoczynkowej pozycji języka na dnie jamy ustnej,
• przy okazji rozwijania orientacji przestrzennej warto wplatać określenia: góra, dół, z przodu, z tyłu itp.
• przed lustrem możemy ćwiczyć miny, gimnastykować mięśnie warg, policzków, żuchwy i języka,

CZAS NA PIŻAMKĘ:

• znów ćwiczymy wybieranie,
• jest to kolejna okazja do ćwiczeń planowania czynności: co po czym zdejmujemy, co po czym wkładamy, odnosimy brudne ubranko do kosza na bieliznę itp., 
• możemy ćwiczyć naprzemienność - ja ty, raz ja - np. ja nakładam ci górę od piżamki, ty resztę,
• warto utrwalać orientację w schemacie ciała i poszerzać słownictwo: ramiona, łokcie, pięty itp. oraz góra, dół, prawo, lewo i in.

CZYTANIE KSIĄŻECZKI:

• warto zaproponować dwie lub trzy i zachęcić dziecko do samodzielnego wyboru,
• także zapytać czy dziecko chciałoby "czytać" z nami i śledzić ilustracje, czy położyć się wygodnie i jedynie słuchać opowieści,
• można zachęcić do wypowiedzi - dlaczego lubisz tę książeczkę? - co ci się w niej podoba?
• można wspólnie obejrzeć ilustracje z myślą o poszerzeniu słownictwa lub rozmowach typu: jak myślisz - co mina tego zwierzątka mówi o jego uczuciach, co wyraża, czy tygrys jest smutny, czy śpiący itp. - poziom pytań dostosowujemy oczywiście do wieku dziecka,
• po lekturze, jeśli dziecko jest w nastroju, można wspólnie pofantazjować jak mogłyby potoczyć się dalsze losy bohaterów.

NA KONIEC:

   Jestem wielką zwolenniczką wychowania dzieci w poczuciu wdzięczności za to, co mają i radości z tego, co miłego przeżyły. W moim odczuciu warto każdego wieczoru pomóc dziecku przypomnieć sobie miłe wydarzenia z kończącego się dnia, nazwać je słowami i jeszcze raz wspólnie ucieszyć się z nich. Ubieranie w słowa miłych wspomnień pomaga dzieciom pełniej je doświadczać i rozwija w nich umiejętność życia chwilą oraz cieszenia się z tego, co posiada i jak spędza czas.